Geç Geldim Diyorum…

Şu internet, akıllı telefon, tıptaki ilerlemeler…

Ve bilumum teknoloji iyi de…

Ben, yine de ‘Dünyaya geç geldim’ diyorum…

Mesela 1895 yılında doğabilirdim; Anadolu’nun herhangi bir yerinde.

1919’da yirmi dört yaşında olurdum.

Samsun’a giden bir gemi de.

1922’de Yirmi Yedi…

Mudanya Mütareke Binasının merdivenlerinde.

Afyon Kocatepe’de.

1923’te Yirmi Sekiz.

24 Temmuz’da Lozan Anlaşmasını anlatan radyo spikerinin sesinde.

29 Ekim’de doğan cumhuriyetimin ilan edildiği mecliste, 1923 Türkiye İktisat Kongresinde

1924’te Yirmi Dokuz.

Tevhid-i Tedrisat Kanununun maddelerinde.

1925’te Otuz..

Şapka İktisası Hakkındaki Kanunun kabul, tekke ve zaviyelerin fesh edilmesinde.

1926’da Otuz Bir.

Ülkemin miladî takvime geçişinde.

1927’de Otuz İki.

Teşvik-i Sanayi Kanununun metninde.

1928’de Otuz Üç.

Ata’nın Sarayburnu’nda Harf İnkılâbını müjdesinde.

1930’da Otuz Beş.

Türk kadının seçme ve seçilme hakkını kazanmasının arifesinde.

1933’te Otuz Sekiz.

‘Onuncu Yılında Cumhuriyetim’ şiirinin dizelerinde.

1934’te Otuz Dokuz..

Soyadı kanunuyla sonsuza dek bana ait seceremde.

1935’te…

1936’da…

1937’de…

Öğretmen olmak isterdim, subay, memur, çiftçi, emekçi, nefer, gazi ve hatta mektepli.

Cumhuriyetin ilk tanıklarından, kurucu iradenin ilk neferlerinden olmak.

İzmir’in dağlarında çiçek misali açan aydınlık Türkiye’nin ışıltısında atılan her adımla yürümek.

Yarenlik etmek isterdim, tanımak, sarılmak, kuruluşu bir daha, bir daha anlattırmak bu yola baş koyanlara.

Conk Bayırı’nı, Anafartalar’ı, sel olup Akdeniz’e akan kıtaları dinlemek isterdim gazi Mehmetciğin ağzından. Şehidime bin selam ile…

Mustafa Kemal’i görebilmek isterdim, Çankaya’da.

Her yaşım bir çağına denk gelsin isterdim memleketimin.

Türk’ün yurdunun Türk’ün gençliğine emanet edilmesine şahitlik etmek, şehadet gibi gelirdi.

Adı destan, kendi destan Sarı Saçlı Mavi Gözlü’yle aynı havayı solumak, aynı secdeye varmak isterdim.

1938’de Kırk Üçümde;

Ama mutlak 38’in Kasımından, Kasımın 10’undan önce,

Uzanıp dinlenmek isterdim. Ülkemin her musalla taşında.

Gördüklerimden razı, gösterenlerden razı.

Gördüklerim, gösterenler benden razı.

El Hak,

‘Geç geldim’ diyorum…